Inhoudsopgave
De bevalling van een meerling
De bevalling zal altijd in het ziekenhuis plaatsvinden onder leiding van een gynaecoloog. Of je wel of niet vaginaal kan bevallen ligt erg aan de ligging van de baby’s. Als de baby’s met hun hoofdje naar beneden liggen dan is het meestal geen probleem om vaginaal te bevallen. Als een van de baby’s in stuit ligt dan zal de gynaecoloog de mogelijke risico’s met jullie bespreken. Zo kunnen jullie zelf bepalen of jullie voor een keizersnede kiezen of toch liever niet. Mocht het zo zijn dat de gynaecoloog de risico’s van de bevalling op een natuurlijke manier te hoog vind, dan zal hij dit altijd tegen jullie zeggen en een keizersnede aanraden.
Verschillen bevalling
Een vaginale bevalling verloopt over het algemeen op een zelfde manier als dat je bij de geboorte van 1 kindje. Uit voorzorg zal er meestal al wel een infuus worden ingebracht, het kan namelijk zo zijn dat door de flinke baarmoeder er voor gezorgd heeft dat de baarmoeder wat anders werkt dan normaal (trager). Als de weeën goed zijn en de ontsluiting normaal vordert, zal er geen medicatie in het infuus gedaan worden. Het infuus zit er dan echt alleen uit voorzorg, voor het moment dat het wel nodig gaat zijn om hem in te zetten. Net als bij een normale bevalling zijn er ontsluitingsweeën nodig om de baarmoedermond te laten ontsluiten. Dit alles zal net zo gaan als bij de bevalling van 1 kindje. Zodra er een volledige ontsluiting is zullen deze ontsluitingsweeën over gaan in persweeën en mag je beginnen met het persen. Het kan zijn dat je bij de bevalling wat sneller de weeën achter elkaar ervaart als dat je zou hebben als je maar van 1 kindje zou moeten bevallen.
Ligging
Als het eerste kindje geboren is, dan word de ligging van het tweede kindje door de gynaecoloog gecontroleerd. Het kan voorkomen dat de ligging door de geboorte van het eerste kindje anders is geworden, mocht je kindje ”verkeerd” liggen dan zal de gynaecoloog er alles aan doen om je kindje goed te leggen. Als dit niet lukt dan zal er door de gynaecoloog worden over gegaan tot een keizersnede. Over het algemeen zal het tweede kindje nog altijd het zelfde liggen als voor de bevalling, en kan ook je tweede kindje ook vaginaal geboren worden. Het is voor jou alleen nog wachten op de persweeën voor het tweede kindje. Dit laat soms wel eens even op zich wachten, mocht dat te lang duren dan zal je wee versterkende medicatie krijgen, over het algemeen is dit oxytocine. Dit word in het infuus gedaan, en zo zullen de weeën opgewekt worden. Het persen voor het tweede kindje zal aanzienlijk minder lang duren. Door dat de eerste baby de weg vrij gemaakt heeft, zullen de bekken en de vagina makkelijker doorgankelijk zijn.
Placenta
Zodra beide kindjes er op de wereld zijn, is het wachten tot de moederkoek geboren wordt. Of terwijl de placenta. Doordat de baarmoeder al heel wat werk verricht heeft wil het wel eens gebeuren dat de geboorte van de placenta niet van zelf gaat. Dan is het heel normaal dat je weer week opwekkende medicatie krijgt, zo dat het te veel aan bloedverlies wordt voorkomen.
Zijn er complicaties die bij een tweeling bevalling vaker voorkomen?
Er zijn complicaties die inderdaad vaker kunnen voorkomen bij een bevalling van twee of meer kindjes. Denk dank aan bijvoorbeeld:
Zwakte van de weeën: Doordat de baarmoeder extreem uitgerekt is kan het zijn dat deze minder goede en minder krachtige weeën zal geven, hierdoor kan het zo zijn dat weeën in het begin niet zo heftig zijn en minder pijnlijk waardoor er vaak een infuus met wee opwekkende medicatie nodig is. Zo kan je toch makkelijker tot de laatste centimeters ontsluiting komen. Dit zelfde geld uiteraard ook voor de weeën die zwakker kunnen zijn voor de geboorte van de placenta.
Vastzittende placenta: Het is een vaker voorkomend probleem dat na de geboorte van een tweeling de placenta niet spontaan geboren wil worden, hierdoor komt het vaker voor dat de placenta helaas onder narcose verwijderd moet worden.
Nabloeding: Het komt vaker voor dat door de flinke rek van de baarmoeder, de baarmoeder na de geboorte van de baby’s en de placenta onvoldoende gaat samenknijpen, om het wondbed dicht te drukken. Het is dan ook vaak voorkomend dat er overmatig bloedverlies zal optreden.