Emotionele verwerking na een miskraam
Veel vrouwen ervaren de periode na de miskraam als een moeilijke tijd, het heeft natuurlijk ook een behoorlijke impact op je leven, en dit is vaak groter dan je vooraf denkt. Dat geldt voor jou maar uiteraard ook voor je partner.
Emoties na een miskraam
In gedachten was je alles aan aan het regelen voor het moment dat jullie kindje er zou zijn. Maar door een miskraam komt daar plots een einde aan. Al je plannen, gedachtens en fantasieën voor de toekomst zijn in een klap weg. Ook zal je jezelf regelmatig afvragen waarom het mis is gegaan. Het kan een troost zijn om te weten dat de zwangerschap meestal al vanaf het begin niet helemaal in orde was. Uiteindelijk is dan een miskraam een natuurlijk gevolg hier van.
Ondanks dit denk je misschien dat je het had kunnen voorkomen, maar door niets had jij dit kunnen voorkomen, je moet hier in ook zeker jezelf niet de schuld geven. Deze schuld gevoelens zijn echt niet terecht.
Wat kun je doen?
De volgende tips kunnen helpen:
– Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek.
– Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand af en toe een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou, bij jullie past.
– Schrijf erover. Op Facebook zijn besloten groepen waar je over je ervaring kunt schrijven, bijvoorbeeld de groep ‘Miskraam Mama’s’.
– Praat erover. Misschien met een vriendin, je partner, zus of buurvrouw. Of met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij je verloskundige.
– Vertel je eventuele kind(eren) erover. Er zijn bijvoorbeeld mooie prentenboeken die je kunt kopen om met jonge kinderen te lezen zoals deze op Miskraambegeleiding.nl.
– Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is waardevol als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.
Er is geen tijdpad te geven tot het verdriet over is. Iedereen beleeft en doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt.
Merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp om het verlies van je kind in je zwangerschap te verwerken. Dit is niet iets om mee aan te rommelen. Zoek begeleiding die bij jou past.