Pijnbestrijding in het ziekenhuis

Pijnbestrijding in het ziekenhuis

Voor pijnbestrijding met medicijnen tijdens je bevalling ben je op het ziekenhuis aangewezen.

Thuis mag geen medicatie worden gegeven voor pijnbestrijding bevalling. Dit omdat alle medicijnen ook bij de baby komen en het dus heel belangrijk is om de conditie van de baby in de gaten te houden door middel van een CTG (hartfilmpje)

Welke middelen voor pijnbestrijding bij de bevalling zijn in het ziekenhuis voorhanden?

Pethedine injectie met pijnstillend medicijn:

Als het nog minimaal 3 uur duurt voordat de baby geboren wordt kan er een injectie (meestal in de bil of het dijbeen) gegeven worden die een middel bevat die de pijnprikkels verminderd. Meestal wordt er een injectie met pethidine ( een morfine achtige stof)gegeven. Pethedine kan ook middels een infuus gegeven worden.

Wanneer geschikt: pethidine injecties zijn vooral geschikt als pijnstilling in een vroeg stadium van de bevalling. Als je bijvoorbeeld al nachten niet geslapen hebt omdat je wel weeën hebt, maar de bevalling niet echt doorzet kan een pethidine injectie helpen. Door het afnemen van de pijn en het feit dat veel vrouwen er wat suf van worden, kun je even uitrusten, soms wat slapen en zo wat bijtanken. In dit stadium, als er dus nog maar net 1 of 2 cm ontsluiting is en de geboorte naar verwachting nog lang op zich laat wachten, wordt de pethidine vaak gecombineerd met een slaapmiddel zodat je ook echt een paar uur kunt slapen.

Bijwerkingen: alle morfine-achtige stoffen hebben als bijwerking dat de ademprikkels worden verminderd en de darmwerking wordt vertraagd.

Omdat al deze stoffen ook bij de baby komen is het heel belangrijk om de conditie van de baby goed in de gaten te houden. Vooral als de injectie te laat gegeven wordt en de baby binnen 2 uur na toediening wordt geboren, is er een verhoogd risico dat de baby geen ademprikkel heeft als hij geboren wordt. Daarnaast moeten astma patiënten beducht zijn voor een astma-aanval. Andere, vervelende maar niet zo gevaarlijke,
bijwerkingen zijn:

– misselijkheid,
– overgeven,
– hoofdpijn,
– duizeligheid,
– sufheid,
– slaperigheid.

Hoe ervaren vrouwen het: de ervaringen van vrouwen die pethidine kregen zijn zeer wisselend. Sommige vrouwen geven aan het prettig gevonden te hebben dat de scherpe kanten van de pijn afgaan en ze zodoende wat rust kregen en konden bijtanken. Andere vrouwen vonden de bijwerkingen, sufheid, misselijkheid, het gevoel er niet bij te zijn, zo vervelend dat de nooit meer voor pethidine injecties zouden kiezen. Van tevoren is niet aan te geven hoe je op pethidine zult reageren.

Remifentanil infuus:

Bij deze manier van pijnbestrijding krijg je een infuus met een pomp. Je kunt zelf (binnen grenzen gesteld door de arts) de hoeveelheid medicatie bepalen. De arts stelt de maximale hoeveelheid medicatie in, maar jij hebt een knop waarmee je jezelf de benodigde dosis kunt toedienen. Jij bepaalt dus hoe vaak je pijnbestrijding nodig hebt. Wanneer geschikt: je bevalling moet goed op gang zijn. Pethedine injecties kunnen in een vroeg stadium worden gegeven, een Remifentanil infuus niet. Het is aan te raden om de extra dosis TUSSEN de weeën in te geven. De pijnstiller werkt namelijk snel en kort en zo profiteer je optimaal van de pijnstillende werkingtijdens de volgende wee. Het is belangrijk dat je zelf bepaalt wanneer je de extra dosis nodig hebt. Je partner of anderen mogen dan ook NIET op de knop drukken voor een extra dosis pijnstilling.

Bijwerkingen zijn: sufheid, misselijkheid, jeuk en lage bloeddruk. Remifentanil kan effecten hebben op de ademhaling en hartslag. Er moet dan ook continu gemonitord worden. Het middel mag alleen toegedient worden in een ziekenhuis waarbij de artsen in de verloskamers voldoende (bij)scholing hebben gehad in reanimatie bij ademhalings- en hartproblemen. Remirentanil is snel beschikbaar in het ziekenhuis. Meestal kan het binnen 10-15 minuten worden toegedient, bij een ruggenprik is dit vaak niet het geval omdat de anesthesist lang niet altijd in het ziekenhuis aanwezig is.

De effectiviteit van remifentanil wordt in diverse onderzoeken verschillend beschreven, van matig tot zeer effectief.

Lachgas: Je ademt een mengsel van lachgas en zuurstof in via een kapje op je mond. Je bepaalt zelf hoevaak je dit wilt inademen. De regie ligt dus bij jezelf. Meestal nemen vrouwen het lachgas vanaf het begin van de wee tot de wee weer over is. Om te zorgen dat er niet teveel lachgas in de verloskamer komt moet je een kinmasker dragen, de uitgeademde lachgas wordt daardoor ook weer afgezogen. Door het inademen van het lachgas voel je je een beetje verdoofd, een soort high gevoel. Sommige mensen worden er heel lacherig van, vandaar ook de naam. Lachgas kan tijdens de hele ontsluitingsperiode gebruikt worden. Tijdens het persen moet het gestopt worden omdat je tijdens het persen volledig geconcentreerd moet zijn. Lachgas neemt de scherpe kantjes van de pijn en zorgt ervoor dat je beter kunt ontspannen. Er zijn geen nadelige effecten voor de baby of voor het verloop van de bevalling bekend. Lachgas mag gebruikt worden in het ziekenhuis en in geboortecentra. Er is geen medische indicatie voor nodig.

De ruggenprik:

De ruggenprik is de meest effectieve vorm van pijnbestrijding. Meestal voel je helemaal geen pijn meer. Maar zoals bijna altijd zitten er aan dit voordeel ook wel nadelen.