Wat voelde ik me ziek… Corona!
Zwanger, en helemaal happy. Ik was zo ontzettend blij met de zwangerschap. Elke dag genoot ik er weer volop van. Ik was ook totaal niet ziek. En elke dag voelde ik me gewoon op en top geweldig. Iedereen zag me ook stralen en iedereen vond het ook zo geweldig. Ik vond het fantastisch dat iedereen aan me zag dat ik zwanger was. Wat een geweldige ervaring.
Ik was gewoon echt de gelukkigste vrouw voor mijn gevoel. Ik werd alleen op een dag tegen het einde van de zwangerschap verkouden, ik dacht nog dat het zou komen doordat ik mezelf niet goed warm gekleed had op een avond toen ik de containers aan de straat ging zetten. Maar ja wie verwacht nu dat ze daar een verkoudheid van zou krijgen. Ik niet in elk geval.
Keek het een paar dagen aan, en het werd alleen maar erger, ik kreeg koorts en was echt niet lekker. Toch maar naar de huisarts gebeld, en met alle symptomen die ik er bij vertelde adviseerde hij me om mezelf toch te laten testen. Ik had echt zo iets van nee joh, dit kan toch helemaal niet. Het zal wel mee vallen. Nou hup daar ging ik, ik belde naar de GGD. en ik kon de dag er na al terecht. Dus ik de dag er na samen met mijn vriend naar de GGD teststraat, en daar kreeg ik de test. Een staatje in mijn keel, een staafje in mijn neus en naar huis, wachten op de uitslag. Deze kreeg ik de dag er na. Ik had pech, ik werd positief getest. Dat hield dus in.. ik had corona. Dat werd de Quarantaine in, helemaal leuk hoor ahum. Mijn vriend en ik hadden beide zoiets van neeeeh help. Maar goed we konden nu nog wel even alles nalopen voor de babykamer etc.
Ik werd in de dagen er naar nog wat zieker, en hebben toen de verloskundige benaderd. Ze zei ook dat het wat lastig was, gezien ik in Quarantaine zat, maar ja ik was zwanger dus had hulp nodig. Ik bleek ook nog eens ontsluiting te hebben, dus mijn zwangerschap kondigde zich ook nog eens aan. Nou daar sta je dan…. Wat een gedoe, zwanger en corona, en ook nog eens een ontsluiting die kon snel gaan maar ook nog wel enkele dagen duren. Nou dan maar veel rust pakken, heel veel rust om de tijd toch nog enigszins te rekken.
Paar dagen later kreeg ik wat weeën. althans ik dacht het, ik verloor de slijmprop en had echt zoiets van oh jee en nu. We hadden inmiddels alweer 8 dagen thuis zitten achter de rug, dus dat schoot wel op gelukkig. Wij zijn allebei dan vrij nuchter en hadden zoiets van komt het dan komt het. Dit soort dingen kan je toch niet uitstellen, en al helemaal niet plannen als het spontaan begint. Uiteindelijk waren we in de laatste dag dat we thuis zouden moeten blijven, en in deze dag was het dan ook echt snel gegaan. Ik werd smorgens wakker en had het idee dat ik toch echt even moest douche, dit ging ik dan ook doen, maar toen ik onder de douche stond kreeg ik steeds meer weeën. Nu was dat onder de warme douche wel prettig, ik had gelijk de warme straal op mijn rug en mijn buik. Dus daar kon ik toch nog wel wat ontspanning uit halen. Mijn vriend had inmiddels de verloskundige gebeld, en deze kwam ook naar ons toe. Ze heeft me op mijn gemak gesteld, en vertelde dat ons kindje zich steeds meer naar de uitgang aan het wenden was. Dus de ontsluiting werd als maar groter. Wat vond ik dit ontzettend spannend. Wij konden heel gelukkig thuis blijven, en de bevalling zou dan ook gewoon thuis plaats vinden. Daar was ik zo ontzettend blij mee. Het was een hele geruststelling. Ons kindje zou dus gewoon thuis geboren worden. Mijn vriend die stond me zo goed bij, en de weeën kwamen als maar sneller. Hij was zo lief voor me, en stond me goed bij. Uit eindelijk is de bevalling dan begonnen en hebben we allemaal hard gewerkt.
Ik heb me flink wat af gemopperd maar ach dat hoort er allemaal bij toch?
Wij zijn ondanks de corona, en de periode die er aan vooraf ging, de ouders geworden van een heel lief en mooi mannetje. Xem!! Hij is ons prinsje… en maakt ons leven nu nog veel mooier. Wat zijn we blij met hem. Xem is helemaal gezond en heeft niets over gehouden aan mijn corona toestand, en is het mooiste mannetje op de wereld. ( nu zeggen natuurlijk alle papa’s en mama’s dat over hun eigen kindje. en dat is logisch)
Gaby en Dennis
Enschede