Adoptie van kind uit het buitenland.

Zwanger worden is lang niet voor iedereen van zelf sprekend. Er kunnen meerdere redenen zijn waarom je besluit om een kindje te adopteren. Maar hoe gaat zoiets nu in zijn werk? Er zijn verschillende websites die hier meer informatie over bieden maar wij willen hier toch ook een blog aan besteden.

Een kindje uit het buitenland te adopteren heb je toestemming nodig van het ministerie van Justitie en Veiligheid. De RvdK (raad voor de kinderbescherming) geeft een advies over de geschiktheid van de aanvrager of vragers. Hier gaat een heel onderzoek aan vooraf. Denk hierbij aan de thuissituatie en de leefsituatie van de aanvrager(s).

Algemene voorwaarden voor adoptie van buitenlandse kinderen zijn onderandere: (Bron rijksoverheid)

– Op het moment dat u de aanvraag voor beginseltoestemming doet, mag u de 42-jarige leeftijd niet hebben bereikt. In geval van bijzondere omstandigheden kan hierop een uitzondering worden gemaakt.

– Het leeftijdsverschil tussen de oudste adoptieouder en het kind mag niet groter zijn dan 40 jaar. In geval van bijzondere omstandigheden kan ook hierop een uitzondering worden gemaakt.

– Uw gezondheid mag geen bezwaar opleveren voor adoptie. U moet u zich medisch laten keuren.

– U moet in Nederland wonen.

– U en uw eventuele partner moeten toestemming geven voor inzage in het Justitieel Documentatiesysteem (JDS).

– U bent vanaf het tijdstip van vertrek van het buitenlandse kind naar Nederland verplicht te voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding van het kind.

Specifieke voorwaarden per situatie: (Bron rijksoverheid)

– Adoptie door man en vrouw: dit is alleen mogelijk wanneer ze getrouwd zijn.

– Adoptie door paren van het zelfde geslacht: 2 mannen of 2 vrouwen kunnen alleen samen een kind uit het buitenland adopteren als dit mag volgens de regels van het land waar het adoptiekind vandaan komt. Daarnaast moeten de mannen of vrouwen getrouwd zijn.

– Eenouderadoptie: Er zijn weinig mogelijkheden voor eenouderadoptie van een buitenlands kind. Veel landen geven de voorkeur aan getrouwde stellen.

Om een kindje te adopteren doorloop je een hele procedure. De stappen in het kort.
(Bron Kinderbescherming)

Stap1: Aanvragen van de toestemming.
Voor adoptie van een kind uit het buitenland is toestemming nodig van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Enkele voorwaarden hier van hebben we hier boven al besproken.

Stap 2: Informatie- en voorlichtingsbijeenkomsten.
Adoptievoorzieningen houdt informatie- en voorlichtingsbijeenkomsten over wat adoptie betekent voor het kind en voor de adoptieouders. De aanvrager is verplicht naar deze bijeenkomsten te gaan. Aan de bijeenkomsten zijn kosten verbonden.

Stap 3: Het gezinsonderzoek.
Het ministerie van Justitie en Veiligheid vraagt advies over de aanvraag aan de Raad voor de Kinderbescherming. De Raad voor de Kinderbescherming onderzoekt of de aanvrager geschikt is als adoptieouder. De raadsonderzoeker kijkt naar de sterke kanten, die het kind bescherming zullen bieden, en naar mogelijke risico’s voor het kind in het aankomend gezin. Het onderzoek bestaat uit:
Gesprekken.
De raadsonderzoeker stelt vragen over kinderwens, motivatie, relatie, andere kinderen, godsdienst, inkomen en sociaal netwerk. Hij vraagt ook naar het levensverhaal van de aanvrager: hoe heeft hij zijn opvoeding ervaren, hoe heeft hij bijzondere gebeurtenissen verwerkt en welke invloed hebben deze ervaringen op opvoedvaardigheden.
Gezondheidsverklaring.
De raadsonderzoeker vraagt om een gezondheidsverklaring. Die verklaring moet door een onafhankelijke arts zijn afgegeven, dus niet door de huisarts van de aanvrager. Het is belangrijk dat een adoptiekind een stabiel thuis krijgt. Gezondheidsklachten of een handicap van de aanvrager kunnen veel aandacht vragen. Dit kan een risico vormen voor het kind.
Onderzoek naar strafbare feiten.
De raadsonderzoeker kijkt of de aanvrager strafbare feiten heeft gepleegd sinds zijn 12e jaar. Hiervoor vraagt hij een uittreksel op uit het Justitieel Documentatie Systeem. Bij strafbare feiten bekijkt de raadsonderzoeker of deze een risico vormen voor een adoptiekind.
Psychologische test.
Als de aanvrager 42 jaar of ouder is, mogen er volgens de wet geen risicofactoren meer zijn. Een extra onderdeel van het raadsonderzoek is dan een psychologische test.
Het besluit om een kind van een ander te willen verzorgen, opvoeden en adopteren moet een weloverwogen keuze zijn. Als blijkt dat de aanvrager vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaat of zwanger is, dan wacht de raadsonderzoeker met het onderzoek. De raadsonderzoeker wil na de behandelingen of de zwangerschap weten of de aanvrager nog steeds voor adoptie kiest.

Stap 4: Het gezinsrapport.
De raadsonderzoeker sluit het onderzoek af met een rapport. De aanvrager mag dit rapport inzien, maar ontvangt geen exemplaar. Als de raadsonderzoeker het rapport met de aanvrager doorneemt, dan kan de aanvrager feiten die niet juist zijn laten aanpassen.
Het gezinsrapport beschrijft of de aanvrager een adoptiekind een veilige en stabiele omgeving kan geven. Ook staat er of de aanvrager geschikt is om een adoptiekind op te voeden dat speciale zorg nodig heeft. De raadsonderzoeker geeft daarbij een positief of negatief advies over adoptie van een buitenlands kind.
De Raad voor de Kinderbescherming stuurt het gezinsrapport met het advies naar de Centrale autoriteit Internationale Kinderaangelegenheden van het ministerie van Justitie en Veiligheid.

Stap 5: Beginseltoestemming.
De Centrale autoriteit Internationale Kinderaangelegenheden besluit of de aanvrager toestemming krijgt voor buitenlandse adoptie. Een positief besluit heet beginseltoestemming.
De beginseltoestemming is 4 jaar geldig. Als de aanvrager de toestemming langer nodig heeft, kan hij na 3,5 jaar een verlenging aanvragen. De Raad voor de Kinderbescherming doet dan opnieuw onderzoek, want in een paar jaar kan veel veranderen.
Als de aanvrager geen toestemming krijgt, kan hij hiertegen bezwaar maken.

Stap 6: Bemiddeling voor buitenlandse adoptie.
Met de beginseltoestemming kan de aspirant-adoptieouder contact opnemen met een organisatie die een vergunning heeft om te bemiddelen bij interlandelijke adoptie. Een organisatie krijgt deze vergunning van het ministerie van Justitie en Veiligheid.

Kijk ook eens op de website van: www.adoptie.nl voor alle handige informatie.
Heb jij tips of adviezen voor andere mensen en wil je deze met ons delen? Stuur dan een reactie via het contactformulier.