Bevallen via een keizersnede

Ik was zwanger van mijn eerste kindje. Wat een ontzettend spannende periode was dit. Een periode waarin ik gewoon van alles op me af heb laten komen. Ik heb zo intens genoten van het zwanger zijn. Heb allerlei cursussen en dergelijke gevolgd, borstvoeding, pufcursus, zwangerschaps yoga, ik vond het echt allemaal erg leuk om te doen. Er was ging van alles door me heen. Alles behalve een keizersnee. Ik stond daar echt nooit bij stil, want die kans zou toch heel klein zijn. Dacht ik.

Helaas liep alles anders en ik kwam ontzettend veel aan. Ik hield super veel vocht vast. Ik werd in Juli ingeleid, omdat ik een zwangerschapsvergiftiging had. Helaas liep dit niet zoals we gehoopt hadden en werd ik in de nacht naar de OK gebracht. We moesten een spoedkeizersnede. Niet echt iets waar ik van te voren over nagedacht had in de hele zwangerschap. Wie denkt daar nu over na? Zo nuchter als ik altijd ben. Maar goed het was nu zo, en er was ook geen weg terug. Alles voor onze gezochtheid, die van mij en die van ons kindje.

Ik moet bekennen, die nuchtere ik was ineens heel erg zenuwachtig, heel erg bang, en zag van alles voor me. Jeetje wat keek ik hier tegenop op dat moment. De geboorte van ons kindje heb ik prima en zeker bewust mee gekregen, maar alles daarna was een beetje spannend en ik geloof dat ik toen alleen nog maar oog voor ons kindje had. Ook wel logisch denk ik zo?!

Het viel allemaal reuze mee, en ik moet eerlijk zeggen. Als ik alles geweten had wat ik nu weet, dan was ik echt niet bang, of zenuwachtig geweest, dan was het prima en kon ik meer genieten van het moment dat ons kindje geboren werd.

De controles alles, het ging zo snel. Maar werkelijk wat was ik ook wel weer blij dat ik ons kindje vast kon houden. Ik geniet dagelijks van mijn kind, en ik geniet van alle nieuwe dingen die ik leer. Mijn nuchtere ik is na de keizersnede gewoon weer helemaal terug, en mocht ik dit ooit nooit een tweede keer moeten mee maken. Dan is dat geen enkel probleem. Ik laat het zo weer over me heen komen. Maar dan zal ik vast een stuk nuchterder richting die Operatie Kamer gereden worden. Want dan weet ik immers wat er allemaal te gebeuren staat. Dus dat is dan wel weer een prettige gedachten die ik er bij heb.

Ben jij nou erg gespannen of bang voor de keizersnee? Dan hoop ik dat ik misschien een stukje van dit gevoel heb kunnen weghalen. En anders is het altijd goed om daar met je verloskundige of iemand over te praten. Want echt het valt allemaal reuze mee.

Liefs,
En waar nodig succes met de laatste loodjes.
Kimberly.