Voor ons was zwanger worden niet zo makkelijk.
In Augustus 2017 was ik na 3 jaar gestopt met het slikken van de pil. Dit natuurlijk met de reden dat mijn vriend en ik graag een kindje wilde. Ik had altijd een zeer onregelmatige cyclus en door de pil kon ik dit enigszins goed stabiel krijgen. Ik stopte met de pil waardoor mijn menstruatie weer onregelmatig werd, ik werd zelfs een hele lange tijd niet ongesteld. Elke keer hoopte ik stiekem toch op een klein wondertje, maar helaas mijn zwangerschap bleef uit.
Uiteindelijk besloten mijn vriend en ik om de huisarts in te lichten. Deze probeerde mij gerust te stellen en zei dat ik geduld moest hebben. Mijn menstruatie zou zeer weer hervatten en dit gebeurde gelukkig ook. Ik werd November 2018 ongesteld zonder stress en ik voelde me zo ontzettend blij. Ik heb in deze periode met moeite een doorverwijzing naar een fertiliteitscentrum gekregen hier kon ik in Januari terecht. Bij de eerste intake kreeg ik ook een inwendige echo. Ik was op dat moment ongesteld dus het voelde een beetje ongemakkelijk. Uit de bloedtesten kwam niets vreemds naar voren, bij de echo bleek ik PCOS te hebben. Maar op dat moment kreeg ik dat niet meteen te horen. De arts schreef mij Clomid 50mg voor. Hier ben ik toen mee gestart. Nadat ik klaar was met deze ”kuur” moesten we weer terug komen zodat de arts kon bekijken of het geholpen had en ik een eisprong had gekregen.
Gelukkig was dit het geval, ik had meerdere eisellen die groot genoeg waren om bevrucht te raken. Dit was zo apart, want zoveel kinderen daar zat ik ook niet gelijk op te wachten natuurlijk. (als alles bevrucht zou raken uiteraard)
De eerste keer was het helaas mislukt, dus weer een paar dagen geen gemeenschap. Ik kreeg weer een nieuwe dosis Clomid 35mg mee. De controle die we daarna hadden in het ziekenhuis was er een eitje gesprongen dus mochten we gemeenschap hebben in deze dagen. Ik herinner me uiteraard nog heel goed dat ik op de test deed omdat ik 1 dag overtijd was. Helaas was het niet gelukt dacht ik op dat moment, wat een enorme teleurstelling was. Mijn menstruatie bleef uit waarop ik besloot om nog een test te doen, maar dan gelijk in de ochtend. Ik schrok van de uitslag, want ik zag een wazig plusje. Ik twijfelde zo erg aan mezelf dat ik besloot nog een test te doen.. wederom een wazig plusje. 2 dagen later heb ik nog eens een test gedaan, ik besloot een test te kopen die iet wat duurder was, en ik schrok dit keer zo hard.. er stond namelijk echt ” zwanger 2-3 weken” Ik was zo intens gelukkig op dat moment, ik belde gelijk mijn vriend op want hij moest echt even naar huis komen voor dit nieuws. Hij begreep er niets van. Ik liet hem die test gelijk zien toen hij de deur opende, ook mijn vriend was intenst gelukkig.
Inmiddels zijn wij dan ook trotse ouders van een ontzettend lief mannetje, en hopen wij over een tijdje weer zwanger te mogen raken en weer te mogen genieten van een geweldige tijd.